Dilma Rousseff is amnestie verleend, ontving ongeveer R$ 400.000 aan schadevergoeding en kreeg bovendien een levenslang salaris betaald door de staat. Dit omdat, volgens haar eigen ex-man, vrachtwagens werden gekaapt, banken werden overvallen en alles wat bekend is over voorbeelden voor de PT en bondgenoten. Tegelijkertijd, in het huidige Brazilië, krijgt een gewone burger 14 jaar gevangenisstraf voor het schrijven met lippenstift op een standbeeld. Dit is geen gerechtigheid. Dit is geen proportionaliteit. En al helemaal geen democratie. Vandaag de dag, in de Braziliaanse dictatuur, worden mensen vervolgd met pennen, buitensporige vonnissen en voorbeeldige straffen, gebruikt om te intimideren en te doen zwijgen. Wanneer de staat het ideologische verleden van enkelen beloont en de gewone burger verplettert voor een daad, wordt het duidelijk: het gaat niet om het verdedigen van de democratie, maar om het controleren wie er mag spreken en wie moet worden vernietigd. Ze noemen het een Democratische Rechtsstaat. Maar in de praktijk leven we in een dictatuur van selectieve beslissingen.